Korzystając z naszej usługi (dalej „Usługa”) powierzasz nam swoje informacje. Polityka prywatności służy jako pomoc w zrozumieniu, jakie dane zbieramy i w jakim celu oraz do czego je wykorzystujemy. Te informacje są ważne, dlatego prosimy o dokładne zapoznanie się z tym dokumentem.

Jakie dane przetwarzamy?

Przetwarzamy dane, które podajesz lub pozostawiasz w ramach korzystania z Usługi. Są to przede wszystkim dane niezbędne do udostępnienia konta w Usłudze (o ile Usługa to zapewnia) np. adres e-mail, które Nam podajesz np. w ramach formularza dostępnego w Usłudze, jak również dane, które pozostawiasz w ramach poruszania się po Usłudze czyli m.in. te, które pozostawiasz w tzw. plikach cookies. Przetwarzamy również dane, które sam zamieszczasz w Usłudze w ramach tzw. „hostingu” – w takim przypadku nasze przetwarzanie ogranicza się zazwyczaj, jedynie do udostępnienia powierzchni wirtualnej, na której zamieszczasz te dane.

Kto jest administratorem danych?

Administratorem Twoich danych osobowych jest EuroClean Polska sp. z o.o. z siedzibą we Wrząsowicach ul. Wrzosowa 120. W celu dostarczania towarów lub usług zamówionych przez użytkownika dane osobowe wprowadzone w rozwiązaniach cyfrowych są ponadto ujawniane starannie dobranym osobom trzecim, którym dane osobowe użytkownika są powierzane do wykorzystania, w tym między innymi:

• Microsoft Ireland Operations Limited z siedzibą w Atrium Building Block B, Carmenhall Road, Sandyford Industrial Estate, Dublin 18, Irlandia
• Google z siedzibą w Gordon House, Barrow St, Dublin 4, Irlandia
• Adobe Systems Ireland Limited z siedzibą 4–6 Riverwalk, Citywest Business Campus Dublin 24, Saggart, Irlandia
• Facebook 4–5 Grand Canal Square, Dublin, Irlandia

Czy istnieje wymóg podania danych?

Podanie danych osobowych jest dobrowolne jednak niepodanie danych oznaczonych jako niezbędne do świadczenia usług na Twoją rzecz uniemożliwi ich świadczenie. Jest to istotne ponieważ nie mając niektórych danych nie możemy świadczyć Usług na Twoją rzecz – przykładem może być niezbędność adresu e-mail dla świadczenia Usługi pocztowej.

Do jakich odbiorców przekazywane będą Twoje dane osobowe?

Twoje dane mogą być przekazywane podmiotom przetwarzającym dane osobowe na zlecenie administratora m.in. dostawcom usług IT. – przy czym takie podmioty przetwarzają dane na podstawie naszych pisemnych poleceń. Twoje dane mogą być również przygotowane podmiotom uprawnionym do ich uzyskania na podstawie obowiązującego prawa np. organom ścigania w razie zgłoszenia przez organ żądania na odpowiedniej podstawie prawnej (np. dla potrzeb toczącego się postępowania karnego).

Jakie są Twoje prawa związane z przetwarzaniem danych osobowych?

przysługują Ci następujące prawa w związku z przetwarzaniem przez Nas Twoich danych osobowych:

• prawo dostępu do danych, w tym uzyskania kopii danych
• prawo żądania sprostowania danych
• prawo do usunięcia danych (w określonych sytuacjach)
• prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego zajmującego się ochroną danych osobowych
• prawo do ograniczenia przetwarzania danych
• prawo do przenoszenia danych osobowych, tj. do otrzymania od administratora Twoich danych osobowych, w ustrukturyzowanym, powszechnie używanym formacie nadającym się do odczytu maszynowego. Możesz przesłać te dane innemu administratorowi danych

Podstawy prawne przetwarzania Twoich danych w poszczególnych celach są następujące:

• na podstawie art. 6 ust. 1 lit. a) RODO w oparciu o udzieloną przez użytkownika zgodę w celu objętym tą zgodą
• na podstawie art. 6 ust. 1 lit b) RODO w związku z zawartą umową w celu jej realizacji
• na podstawie art. 6 ust. 1 lit. f) RODO w zakresie i celach wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez EuroClean Polska sp. z o.o., w tym utrzymywania z użytkownikiem relacji biznesowych lub prowadzenia dozwolonego prawem marketingu usług EuroClean Polska sp. z o.o., w tym informowania o szkoleniach, spotkaniach biznesowych i innych wydarzeniach, a także w celach analitycznych, statystycznych oraz w celu zapewnienia bezpieczeństwa teleinformatycznego związanego z witryną EuroClean Polska sp. z o.o.
• na podstawie art. 6 ust. 1 lit c) RODO w zakresie wypełnienia obowiązków prawnych ciążących na EuroClean Polska sp. z o.o.

Jak długo firma EuroClean Polska sp. z o.o. będzie przechowywała dane?

Dane osobowe przetwarzane na podstawie udzielonej zgody będą przetwarzane do czasu jej cofnięcia lub ustania celu dla jakiego dane zostały zgromadzone. Udzielona zgoda może być w każdym czasie cofnięta bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej cofnięciem.

Dane przetwarzane w związku z zawarciem i realizacją umowy, będą przetwarzane zgodnie z obowiązującymi przepisami, nie dłużej jednak niż do upływu terminu, w którym firma EuroClean Polska sp. z o.o. lub użytkownik może dochodzić roszczeń związanych z zawartą umową, chyba, że z ustawy o rachunkowości wynika dłuższy okres.

Kontakt, zmiany i aktualizacje polityki prywatności

Firma EuroClean Polska sp. z o.o. ma obowiązek przez cały czas spełniać wymogi prawne dotyczące ochrony prywatności. W górnej części polityki prywatności zawsze widnieje ostatnia data jej aktualizacji.

W razie jakichkolwiek pytań lub uwag dotyczących polityki prywatności firmy EuroClean Polska sp. z o.o. lub sposobu wykorzystywania przez firmę informacji osobowych prosimy o kontakt z nami.

Połączenie telefoniczne: +48 12 200 4816

Dwutlenek chloru – to nieorganiczny związek chemiczny chloru, zielonkawożółty gaz łatwo rozpuszczający się w wodzie. Jest utleniającym biocydem oraz toksyną metaboliczną.

W warunkach normalnych dwutlenek chloru jest zielonym gazem o zapachu przypominającym chlor, dobrze rozpuszczalnym w wodzie (10 razy lepsza rozpuszczalność od chloru).

Istota działania dezynfekującego ClO2 tkwi w jego silnych własnościach utleniających, bez wytwarzania chloru jak również chloropochodnych, co stanowi kluczową zaletę tej substancji. Dwutlenek chloru nie może być magazynowany i dlatego musi być wytwarzany na miejscu zastosowania.  Stosowany do dezynfekcji wody, a także w przemyśle papierniczym do wybielania papieru. W przypadku dezynfekcji wody okazuje się być skuteczniejszy niż podchloryn oraz bezpieczniejszy niż chlor.

Dwutlenek chloru skutecznie zwalcza Legionellę, gdy jego stężenie w instalacjach z wodą zimną jest w zakresie 0,1 – 0,2 mg ClO₂/l , a w instalacjach wody gorącej na poziomie ok. 0,35 – 0,40 mg ClO₂/l. Wartości te należy traktować orientacyjnie i zawsze korygować na dezynfekowanym obiekcie.

Na podstawie dostępnej wiedzy i doświadczenia można stwierdzić, że skuteczne zwalczanie Legionelli nie ogranicza się tylko do bezpośredniego oddziaływania tego związku na bakterie. W wielu przypadkach bardzo ważne jest dla skutecznej ochrony wody przed wtórnym zakażeniem destrukcyjne działanie dwutlenku chloru na błonę biologiczną pokrywającą ścianki rurociągów. To jest bardzo istotna zaleta tego związku w porównaniu z większością innych substancji.

Dzięki zniszczeniu błony biologicznej nie tylko Legionella, ale też wiele innych bakterii traci ważne miejsce do rozmnażania się i osadzania się w systemach instalacji wodnych. Błona biologiczna są to mikroorganizmy w warstwie śluzu. Wytwarza się ona na powierzchniach urządzeń i ściankach rur wodociągowych, które mają kontakt z wodą, mgłą wodną i wilgocią. Błona biologiczna w wielu przypadkach skutecznie chroni obecne w niej mikroorganizmy przed działaniem środków dezynfekujących. Istnieje również szereg innych, bardzo pozytywnych dodatkowych efektów wynikających z dozowania dwutlenku chloru do systemów rozprowadzających wodę:

• Uniknięcie korozji pod błoną biologiczną
• Zmniejszenie ilości wapnia, który był zabudowany  w błonie biologicznej
• Zwalczanie anaerobowych mikroorganizmów powodujących korozję, jak np. bakterie redukujące siarczany
• Pozytywne działanie na wydajność wymienników ciepła
• Udrożnienie przepływu wody, przez co redukowana  jest zbędna moc pomp

Przeprowadzane badania wykazały, że bakteria Legionella występuje w 12-70% systemach dystrybucji wody. Najlepsze środowisko życia dla tych bakterii to zbiorniki i instalacje ciepłej wody, w których pałeczki wchodzą w skład wytworzonego biofilmu. Ich rozwojowi sprzyja korozja, oraz obecność osadów, które są doskonałym źródłem pokarmu. W instalacjach bez biofilmu bakterie nie rozmnażają się.

Najlepszym metodą zapobiegania jest więc przeciwdziałanie dostania się bakterii do instalacji, oraz powstaniu korzystnych warunków do utworzenia się biofilmu. Niezbędne jest utrzymanie w dobrym stanie technicznym i higienicznym instalacji wodociągowych. Właściwa dystrybucja, dezynfekcja i kontrola jakości wody, pozwala osiągnąć wysoki poziom zabezpieczenia instalacji.

Zapobieganie Legionelli

Aby skutecznie zapobiegać rozwojowi Legionelli należy :

1. Właściwie zaprojektować (lub przekonstruować) instalacje wody.

Przy projektowaniu i eksploatacji systemów dystrybucji wody należy zwrócić uwagę aby:

• nie powstawały strefy bez przepływu wody i tzw. martwe strefy w zbiornikach
• zapobiegać korozji i tworzeniu biofilmu
• instalacja była wykonana z materiałów niesprzyjających rozwojowi mikroorganizmów
• instalacje wody ciepłej i zimnej były odpowiednio izolowane dla zapewnienie odpowiedniej temp. wody

2. Usunąć z instalacji biofilm i pamiętać o jej ciągłej dezynfekcji chemicznej.

Usuwając biofilm i osady usuwamy także bakterie w nim żyjące oraz pozbawiamy ich sprzyjających warunków życia. Jednak jednorazowe usunięcie biofilmu nie gwarantuje odpowiedniego zabezpieczenia instalacji, gdyż może on się ponownie odbudować. Skutecznym sposobem zapobiegającym temu procesowi jest ciągła dezynfekcja wody.

3. Wykonywać okresową kontrolę jakości wody pod kątem bakterii Legionella.

W ostatnich latach istnieje duży nacisk nie tylko na jakość wody pod katem barwy, mętności lub temperatury, lecz też pod kątem mikrobiologicznym. Dezynfekcja wody i zwalczanie Legionelli jest jednym z najważniejszych zadań w obszarze uzdatniania wody.

Problem z jakością wody dotyczy zwłaszcza starych i skomplikowanych systemów rozprowadzenia ciepłej wody użytkowej. Temperatury około 40°C stwarzają niemalże idealne warunki rozwoju dla bakterii Legionella. Bakterie te mogą dostać się do organizmu poprzez drogi oddechowe (prysznice, aerozol wodny) powodując zakażenie Legionellozą. Jej objawy podobne są do zapalenia płuc, co może doprowadzić nawet do śmierci zakażonego. Skuteczna dezynfekcja wody oraz eliminacja Legionelli to jedno z największych wyzwań dla właścicieli sieci c.w.u.

Prawdopodobieństwo zakażenia jest współmierne do stopnia obniżenia odporności człowieka. W „zwykłych” instalacjach wodnych dopuszczalna wartość jest 100 jtk/100ml wody, natomiast w praktyce wartości często są przekraczane. Rozporządzenie dla tego w miejscach z podwyższonym ryzykiem (bloki operacyjne, oddziały zakażne, …) wymaga absolutny brak Legionelli. Na czym w takim razie polega skuteczna dezynfekcja wody w celu zwalczania Legionelli ?

Zwalczanie Legionelli – podstawowa profilaktyka

• Odpowiednia izolacja rur zimnej wody w celu zapobiegania jej podgrzania instalacją lub technologiami podgrzewu wody ciepłej
• Funkcjonalna izolacja rur instalacji c.w.u. przeciw obniżaniu temperatury wody ciepłej poniżej zalecanej (55°C)
• Zabezpieczenie wystarczającej i bezproblemowej cyrkulacji wody
• Regularne czyszczenie oraz wypłukanie szlamu i osadów z pionów i zasobników c.w.u.
• Regularne czyszczenie filtrów sitkowych przed wodomierzami
• Montaż urządzenia do uzdatniania ciepłej wody użytkowej

Normy dla wody przeznaczonej do spożycia.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia z dnia 7 grudnia 2017 r. (Dz. U. 2017 poz. 2294) w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, od 28 listopada 2015 r. istnieje obowiązek wykonywania badań wody pod kątem obecności bakterii z rodzaju Legionella w budynkach zamieszkania zbiorowego, zakładach opieki zdrowotnej zamkniętej, punktach czerpalnych wody wykorzystywanej w produkcji lub obrocie żywnością, punktach czerpalnych wody wykorzystywanej do działalności handlowej itd.

Właściciele lub operatorzy instalacji wodnych w budynkach publicznych i mieszkalnych ponoszą pełną odpowiedzialność za jakość wody w punktach jej czerpania. Im większe i bardziej skomplikowane są systemy ciepłej wody użytkowej, tym większe jest ryzyko zakażenia bakteriami. Jeżeli temperatura ciepłej wody jest niska – poniżej 50°C i w obiegu znajdują się strefy wody stojącej (niedrożne lub ślepe odcinki instalacji), prawdopodobieństwo rozwoju bakterii jest bardzo duże. Dlatego systemy ciepłej wody w dużych obiektach – szpitalach, hotelach, szkołach itp. powinny być kontrolowane i dezynfekowane tak często jak jest to koniecznie.

• Limit Legionell dla placówek medycznych dla pacjentów z zaburzoną odpornością – 50 jtk (Legionella)/1000 ml
• Limit Legionell dla szpitali i obiektów mieszkalnych – 100 jtk (Legionella)/100 ml

Optymalne warunki dla wzrostu bakterii Legionella

• pH od 5,0 do 8,5
• Niesprawna cyrkulacja wody
• Temperatura wody w zakresie od 25 °C do 45 °C
• Wysokie stężenia mikroorganizmów, w tym ameb, glonów, itp
• Obecność osadów, szlamu i rdzy
• Obecność biofilmów
• Obecność osadów (kamienia kotłowego)
• Resztki materiałów instalacyjnych (np.uszczelki, konopie, …)

Porównanie materiałów pod względem kolonizacji Legionellą

Zwalczanie Legionelli – metody i porównanie:

Niestety, większość „klasycznych” metod zwalczanie Legionelli jest nieskuteczna, albo kosztowna a jej efekt jest krótkotrwały. Duże dawki chloru są niedopuszczalne dla obiegów z wodą pitną. Woda o wysokim stężeniu związków chloru jest bardzo agresywna dla instalacji. Regularne przegrzewanie instalacji doprowadza do wytrącania osadów, zarastania instalacji, obniżania żywotności technologii przygotowania ciepłej wody. Oprócz tego prawidłowe przeprowadzenie dezynfekcji termicznej związane jest z podwyższonymi kosztami dostawy ciepła oraz dużym wysiłkiem organizacyjnym a Legionella jest niszczona tylko tam, gdzie temperatura wody osiągnie ponad 70°C. Dodatkowo tak gorąca woda może być niebezpieczna dla odbiorców. Dezynfekca wody elektrodami miedzianymi i srebrnymi jest procesem długotrwałym i niepewnym, nadającym się wyłącznie do obiegów zamkniętych (ciepła woda).

Legionella może być powszechnie spotykana w środowisku wodnym, w glebie oraz w systemach, które działają na wykorzystaniu wody. Najczęściej rozmnaża się w systemach klimatyzacji, wentylacji i systemach rurowych z niedostateczną cyrkulacją wody, co umożliwia wzrost biofilmu.

1. Zwalczanie Legionelli – dezynfekcja termiczna

Dezynfekcja termiczna – to okresowe podwyższenie temperatury wody w całej sieci c.w.u, w tym we wszystkich punktach czerpalnych. Zaleca się podwyższenie do około 71°C a następnie płukanie sieci w ciągu 5 minut. W przypadku regularnego przeprowadzenia tej procedury można uzyskać likwidację bakterii Legionelli i innych, dzięki temu woda jest higienicznie czysta.
Przeprowadzenie dezynfekcji termicznej w temperaturze 70°C z 20-30 minutowym płukaniem pozwala obniżyć obecność bakterii w miejscach rozbioru z 40% do podwyższenia temperatury do 0% po tygodniu i do 10-30% po miesiącu. Dezynfekcja termiczna w temperaturze 60°C, ma znacznie mniejszy efekt.
Główną zaletą dezynfekcji termicznej jest niezmieniona jakość wody. Wadą jest to, że nie może być stosowana w zakładach z nieprzerwaną pracą (hotele, szpitale, domy dla osób starszych etc.), nie niszczy biofilmów, nie można zastosować jej w instalacji zimnej wody. Dodatkowo jest związana z wysokimi kosztami i niezbędnością prowadzenia kontroli uszkodzonych rur ocynkowanych. W rurach tych w temperaturze powyżej 55°C warstwa cynku traci przyczepność i jest wymywana przez wodę z wewnętrznej powierzchni. W ciągu kilku miesięcy wymywana jest cała warstwa cynku, a na powierzchni wewnętrznej rury następuje szybka korozja stali, a tym samym do wody przenikają związki żelaza w ilości przewyższającej dopuszczalne normy metali ciężkich dla wody do spożycia. Wżery korozyjne są natomiast doskonałym miejscem do powstawania biofilmu, który przyspiesza korozję. Wtedy dochodzi do perforacji ścian rury i wycieku wody.

Dobry artykuł na temat dezynfekcji termicznej można znaleźć tutaj: http://euroclean.pl/aktualnosci/dezynfekcja-termiczna-fakty-i-mity/

2. Zwalczanie Legionelli – dezynfekcja chemiczna

Dezynfekcję chemiczną stosuje się osobno lub w połączeniu z dezynfekcją termiczną. W przypadku źle zaprojektowanych systemów zawierających miejsca pozwalające na stagnacje wody i wzrost biofilmu, dezynfekcja chemiczna będzie zdecydowanie skuteczniejszym rozwiązaniem.

Chlorowanie

Chlorowanie jest stosunkowo tanią i szeroko rozpowszechnioną metodą dezynfekcji wody. Stosuje się ciągłe dozowanie w dawce 5 mg/l aktywnego chloru, w ostrych przypadkach szokowa dezynfekcja – około 40 mg/l, w ciągu dwóch godzin. Do neutralizacji Legionelli późnej wystarczy dawka chloru około 0,5 mg/l. Jednak nie ma to zastosowania do biofilmów lub osadów w których są ukryte bakterie Legionelli. Są one w stanie wytrzymać dawki chloru powyżej 50 mg/l. Dezynfekcja chlorem niesie ze sobą niestety również wady, w tym produkcje toksycznych trihalometanów (THM). Chlor w basenach powoduje swędzenie skóry, pieczenie w oczach i nieprzyjemny zapach.

Dezynfekcja elektrodami miedzianymi i srebrnymi (Ag/Cu)

Metoda ta wykorzystuje efekt metali ciężkich na mikroorganizmy. Srebro działa głównie za pomocą syntezy enzymów i białek w komórce, miedź wpływa na przepuszczalność błony komórkowej. Zaletą jonizacji nad dezynfekcją termiczną i chlorowaniem jest bardziej efektywne i trwałe działanie. Stężenie Cu/Ag podczas użytkowania okresowo zmniejsza ilość Legionelli, natomiast to czasochłonna i stosunkowo niepewna procedura.
Wada metody dezynfekcji elektrodami miedzianymi i srebrnymi ( JMS ) to duże koszty eksploatacyjne – np. koszt elektrod zależy od kosztów srebra i miedzi na rynku. Srebro i miedż to niebezpieczne metale ciężkie. Przy niższych stężeniach srebra i miedzi biofilmy mogą przystosować się i po jonizacji legionella szybko powróci. Dlatego niezbędne jest prowadzenie regularnych badań pod kątem zawartości metali ciężkich, które mogą mieć bardzo niebezpieczny wpływ na zdrowie człowieka.

Na efekty dezynfekcji elekrodami z miedzi i srebra trzeba czasami czekać kilka miesięcy. Nie można przeprowadzać szokową dezynfekcję wody, elektrody miedziane i srebrne nie mogą być stosowane w innych niż zamkniętych obiegach z cyrkulacją.

Należy też podkreślić, że większość urządzeń do dezynfekcji wody elektrodami miedzianymi i srebrnymi nie posiada rejestracji I.kategorii Produktów biobójczych w grupie 5. – Produkty stosowane do dezynfekcji wody przeznaczonej do spożycia. Brak tej rejestracji tak wyklucza ich stosowanie do zwalczania Legionelli w wodzie przeznaczonej „pitnej” w porozumieniu Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz. U. poz. 2294).

Chloraminy

Chloraminy w niskich stężeniach, często stosują się do dezynfekcji wody w publicznych sieciach wodociągowych jako alternatywa do chlorowania. Chloraminy są bardziej trwałe niż chlor i nie rozkładają się w wodzie zanim dotrze do konsumentów. Główną zaletą chloramin są efekty rezydualne i penetracja biofilmu nawet w odległych częściach sieci, gdzie jest mniejsza cyrkulacja wody. Woda uzdatniona chloraminą w porównaniu z uzdatnianiem chlorem ma lepszy smak i zapach. Granica stężenia EPA wynosi 4 ppm.

Zwalczanie Legionelli dwutlenkiem chloru

Dwutlenek chloru

Nieorganiczny związek chemiczny chloru, zielonkawożółty gaz łatwo rozpuszczający się w wodzie. W warunkach normalnych dwutlenek chloru jest zielonym gazem o zapachu przypominającym chlor, dobrze rozpuszczalnym w wodzie (10 razy lepsza rozpuszczalność od chloru).

Istota działania dezynfekującego ClO2 tkwi w jego silnych własnościach utleniających, bez wytwarzania chloru jak również chloropochodnych, co stanowi kluczową zaletę tej substancji. Dwutlenek chloru nie może być magazynowany i dlatego musi być wytwarzany na miejscu zastosowania. Stosowany do dezynfekcji wody, a także w przemyśle papierniczym do wybielania papieru. W przypadku dezynfekcji wody okazuje się być skuteczniejszy niż podchloryn i elektrody miedzi i srebra oraz bezpieczniejszy niż chlor.

Dwutlenek chloru skutecznie zwalcza Legionellę, gdy jego stężenie w instalacjach z wodą zimną jest w zakresie 0,1 – 0,2 mg ClO2/l, a w instalacjach wody gorącej na poziomie ok. 0,35 – 0,40 mg ClO2/l. Wartości te należy traktować orientacyjnie i zawsze korygować na dezynfekowanym obiekcie. Kolejną zaletą jest stosunkowo długa stabilność dwutlenku chloru w ciepłej wodzie w porównaniu do chloru. Dezynfekant w dobrze funkcjonującej cyrkulacji dotrze nawet do najbardziej oddalonych zakątków instalacji i zapewni doskonalą dezynfekcję wody.

Na podstawie dostępnej wiedzy i doświadczenia można stwierdzić, że skuteczne zwalczanie Legionelli nie ogranicza się tylko do bezpośredniego oddziaływania tego związku na bakterie. W wielu przypadkach bardzo ważne jest dla skutecznej ochrony wody przed wtórnym zakażeniem destrukcyjne działanie dwutlenku chloru na błonę biologiczną pokrywającą ścianki rurociągów. To jest bardzo istotna zaleta tego związku w porównaniu z większością innych substancji.

Dzięki eliminacji biofilmów nie tylko Legionella, ale też wiele innych bakterii traci ważne miejsca do rozmnażania się i osadzania się w systemach instalacji wodnych. Istnieje również szereg innych, bardzo pozytywnych dodatkowych efektów wynikających z dozowania dwutlenku chloru do systemów rozprowadzających wodę:

• Uniknięcie korozji pod błoną biologiczną
• Zmniejszenie ilości wapnia, który był zabudowany w błonie biologicznej
• Zwalczanie anaerobowych mikroorganizmów powodujących korozję, jak np. bakterie redukujące siarczany
• Pozytywne działanie na wydajność wymienników ciepła
• Udrożnienie przepływu wody, przez co redukowana jest zbędna moc pomp

Ozon

Ozon jest najsilniejszym utleniaczem stosowanym do dezynfekcji wody. Bakterie i zarodniki usuwa około 300 razy skutecznej niż chlor. Gwarantowane silne działanie, niezależnie od wartości pH wody jak przy dwutlenku chloru. Jego działanie nie ma produktów ubocznych. Natomiast ozon szybko rozkłada się na tlen i nieskuteczne działa w odległych częściach sieci, więc taka metoda musi być połączona np. z dezynfekcją termiczną lub chlorowaniem. Ozon wytwarza się za pomocą generatora ozonu wyładowaniem wysokiego napięcia.

3. Zwalczanie Legionelli promieniami UV.

Dezynfekcja wody promieniami UV o długości lampy w zakresie od 100 do 400 nm, stosuje się do rozkładu substancji metodami reakcji fotochemicznych. Promieniowanie UV niszczy DNA organizmów, które są obecne w wodzie, bakterie są inaktywowane i cała ich struktura jest zniszczona.
Zaletą metody dezynfekcji UV jest to, że nie tworzy produktów ubocznych jak chlor, działa niezależnie od temperatury, nie zmienia właściwości wody, bezpieczna dla materiałów instalacji, urządzenie jest łatwe do zainstalowania.
Wadą światła ultrafioletowego jest to, że jest skuteczność jest wyłącznie lokalna, nie ma długotrwałego efektu i nie przenika do warstwy biofilmu. Urządzenie musi być włączone cały czas i umieszczone tuż przed miejscem poboru wody (grzejnik, kuchnia, prysznice itp.), na ile dezynfekcja działa wyłącznie lokalnie. W praktyce metoda ta nie jest do celów zwalczania Legionelli często używana.

Zalety i wady metod zwalczania Legionelli w instalacjach wodnych

Choroba legionistów to rodzaj zapalenia płuc wywołany przez bakterię Legionella Pneumophila oraz inne bakterie z tej rodziny. To infekcja bakteryjna wywoływana przez bakterie z rodzaju Legionella obejmujące 45 gatunków i 64 grupy serologiczne

Pierwsze grupowe zachorowanie odnotowano w 1976 r w Pensylwanii podczas zjazdu weteranów II wojny światowej jednego z legionów amerykańskich. Zachorowało wówczas 186 osób, które mieszkały w jednym z hoteli w Filadelfii. Na ostre zapalenie płuc zmarły 34 osoby, w tym 5 z obsługi hotelu. W tym samym roku, Joseph MacDade po intensywnych badaniach , stwierdził, że przyczyną choroby była nowa, nieopisana do tej pory bakteria. Bakteria, która zainfekowała uczestników zjazdu została nazwana Legionella Pneumophila, a choroba „legionellozą” dla upamiętnienia jej pierwszych zidentyfikowanych ofiar.

Spotkanie Legionistów, Filadelfia, 1976

Choroba legionistów wywołana jest przez wdychanie aerozolu wodnego. Rzadko zdarza się zakażenie przez zachłyśnięcie wodą z bakteriami. Szczególnie niebezpieczne są bakterie z gatunku Legionella pneumophila . Aż 80-90% wszystkich zachorowań wywołanych jest przez tę bakterię. Objawy choroby to bardzo wysoka gorączka, zaburzenia oddychania, zaburzenia świadomości, ból głowy, ból w klatce piersiowej, dreszcze, kaszel. Najbardziej niebezpieczne jest zakażenie płucne ponieważ ryzyko śmierci sięga w tym przypadku od 15­­­% do 20%. Postać pozapłucna zdarza się rzadko. Występuje wtedy również (oprócz zapalnie płuc) zakażenie innych narządów. Łagodniejszą postacią choroby jest Gorączka Pontiac, która charakteryzuje się objawami podobnymi do grypy. Nie występuje tutaj zapalenie płuc, a objawy mijają po 2-5 dniach.

Czas między dostaniem się bakterii do organizmu, a pojawieniem się pierwszych objawów wynosi zazwyczaj od 2 do 10 dni (zdarza się także do 21 dni). Według Światowej Organizacji Zdrowia ,liczba śmiertelnych ofiar Legionelli sięga od 20 do 100 tys. osób rocznie. Najczęściej przyczyną śmierci jest nieprawidłowo postawiona diagnoza.

Choroba legionistów – czynniki zwiększające ryzyko zakażenia

Leczenie choroby legionistów

Zachorowania wywołane przez Legionellę odnotowuje się na całym świecie, także w Polsce. Choroba legionistów występuje przeważnie w formie epidemii. Pierwsze ognisko epidemii w Polsce odnotowano w szpitalu wojewódzkim w Jastrzębiu Zdroju. Przyczyną zachorowań była wówczas obecność bakterii w instalacji ciepłej wody. Trzech z czterech pacjentów zmarło na skutek niewydolności oddechowo-krążeniowej. Przypadki zachorowań na Legionellozę nie są częste, jednak prawdopodobnie większość z nich pozostaje nierozpoznana. Do grupy osób najbardziej narażonych na zachorowanie należą osoby starsze, chore i z obniżoną odpornością. Dokładna liczba przypadków śmiertelnych nie jest znana.

Objawy legionellozy mogą obejmować od lekkich chorób układu oddechowego po groźne dla życia zapalenie płuc, które w 5-30% kończy się śmiercią chorego. Są one podobne do chorób wywołanych przez inne bakterie, dlatego często legionelloza nie jest od razu wykrywana. W wielu przypadkach przyczyną zgonu jest błędne rozpoznanie- na bakterię nie działają antybiotyki podawane standardowo przy zapaleniu płuc. W leczeniu legionellozy stosuje się antybiotyki makrolidowe: erytromycynę lub klarytromycynę, a także roksytromycynę. Czas leczenia wynosi ok 2 tygodni. Szacuje się, że u 10-40% zdrowych osób występują antyciała odpornościowe.

W 2018 roku na chorobę legionistów zachorowało w Polsce 75 osób, w 2019 roku 87 osób. Ilość zachorowań wzrasta razem z liczbą badań schorowanych osób pod kątem Legionellozy.

Legionelloza najczęściej rozpoznawalna jest pod dwoma postaciami: chorobą legionistów oraz gorączką Pontiac. Przy chorobie legionistów objawy Legionelli występują nagle i zaczynają się od złego samopoczucia, bólu mięśni, gorączki 39-40°C. Częstymi objawami są także biegunka, silne bóle głowy, kaszel, trudności w oddychaniu, ból w klatce piersiowej, dreszcze a także zaburzenia świadomości. Pierwsze objawy można zaobserwować po 2-10 dniach od zakażenia. Najczęstszą konsekwencją zakażenia Legionellą jest postać płucna choroby.

Znacznie rzadziej występuje pozapłucna postać choroby. Jej przebieg jest znacznie łagodniejszy i w przeciwieństwie do postaci płucnej nie występuje w tutaj katar czy ból gardła. Charakterystyczne są natomiast objawy związane z zakażeniem innych narządów: zapalenie mięśnia sercowego, błon surowiczych, upośledzenie i uszkodzenie nerek i wątroby. W tym przypadku najczęściej spotykane są przypadki śmierci chorego.

Na legionellowe zapalenie płuc zapadają najczęściej osoby starsze, z osłabionym układem immunologicznym lub przewlekle chorujące.

Drugą wspomnianą postacią legionellozy jest gorączka Pontiac. Jej objawy przypominają zwykłą grypę: ból głowy, gorączka, bóle mięśni, dreszcze, uczucie rozbicia. Rzadziej występują wymioty, biegunka, mdłości. Najczęściej objawy ustępują samoistnie po 2-5 dniach. Gorączka Pontiac występuje w postaci epidemii, pojedyncze przypadki zachorowań występują sporadycznie. Dotąd nie odnotowano zgonów osób cierpiących na tę postać legionelozy. Mimo iż choroba nie powoduje znacznych szkód w organizmie, jej wykrycie nie powinno być bagatelizowane gdyż świadczy to o występowaniu Legionelli w środowisku, która w sprzyjających warunkach może się rozwinąć i doprowadzić do zachorowań na groźniejszą jej postać- chorobę legionistów.

Objawy Legionelli i Gorączki Pontiatic